در رفتگی مچ دست آسیب شایعی است که زمانی رخ می‌دهد که استخوان‌های مفصل مچ دست از موقعیت طبیعی خود خارج شوند. این مشکل می‌تواند در نتیجه یک ضربه ناگهانی مانند زمین خوردن یا آسیب ناشی از ورزش، یا در اثر پیچ خوردن یا خم شدن بیش از حد مچ دست اتفاق بیفتد. در رفتگی مچ دست می‌تواند دردناک و ناتوان‌کننده باشد. شناخت جزئیاتی مانند انواع، علائم و نحوه تشخیص برای انجام صحیح درمان در رفتگی مچ دست، ضروری است.
ساختار مچ دست چگونه است؟
مچ دست از هشت استخوان کوچک به نام استخوان‌های کارپ تشکیل شده است که به دو استخوان بلند در ساعد یعنی رادیوس و اولنا متصل است. این استخوان‌ها توسط رباط‌هایی که نوارهای محکمی هستند که وظیفه تثبیت مفصل را دارند، در کنار هم نگه داشته می‌شوند. هنگامی که در رفتگی رخ می‌دهد، یک یا چند مورد از این استخوان‌ها از جای خود رانده می‌شوند و باعث درد، تورم و محدودیت حرکتی در مچ دست می‌شوند.
انواع در رفتگی مچ دست
انواع مختلفی از در رفتگی مچ دست وجود دارد، بسته به اینکه کدام استخوان تحت تاثیر قرار گرفته و چگونه جابجا شده است. شایع ترین نوع آن در رفتگی کامل است که در آن یک یا چند استخوان جابه‌جا می‌شوند. در برخی موارد، استخوان در رفته نیز ممکن است شکسته شود که منجر به عوارض اضافی می‌شود. تشخیص صحیح نوع آن، به متخصص در جا انداختن که یکی از مراحل درمان در رفتگی مچ دست کمک می‌کند.
علائم در رفتگی مچ دست
1- یکی از شایع ترین علائم در رفتگی مچ دست درد شدید در مفصل آسیب دیده است. این درد ممکن است تیز یا مبهم باشد و ممکن است با حرکت یا فشار بر ناحیه آسیب دیده بدتر شود. درد همچنین ممکن است به سمت بالا بازو یا پایین، تابش کند.
2- تورم و کبودی نیز از علائم شایع در رفتگی مچ دست است. ناحیه آسیب دیده ممکن است در اثر لمس متورم و حساس شود و کبودی ممکن است در طول زمان ایجاد شود. تورم و کبودی نشانه‌ای از التهاب در مفصل در نتیجه آسیب است. در صورت مشاهده تورم و کبودی، برای درمان در رفتگی مچ دست به پزشک مراجعه کنید.
3- در برخی موارد ممکن است بدشکلی قابل مشاهده‌ایی در مفصل مچ دست ایجاد شود. استخوان‌های مفصل ممکن است خارج از حالت عادی ظاهر شوند یا ممکن است شکاف آشکاری بین آنها وجود داشته باشد. این بدشکلی اغلب با محدودیت دامنه حرکتی مچ دست و مشکل در حرکت یا استفاده از دست همراه است.
4- بی حسی یا سوزن سوزن شدن در انگشتان یا دست نیز می‌تواند در نتیجه آسیب عصبی ناشی از در رفتگی مچ ایجاد شود. این احساس بسته به شدت آسیب ممکن است موقت یا مداوم باشد. ذکر کردن هر یک از این علائم در هنگام درمان در رفتگی مچ دست ضروری است.
برای کاهش درد ناشی از کوفتگی دست یا عضلات میتوانید از پماد یوکو یوکو استفاده کنید، اما دقت کنید در هنگام در رفتگی یا شکستن مچ دست نباید از هیچ پمادی استفاده کنید.
درمان در رفتگی مچ دست
- اولین قدم در درمان در رفتگی مچ دست، جا انداختن استخوان است. این عمل معمولا توسط یک متخصص انجام می‌شود که به آرامی استخوان‌ها را به موقعیت مناسب خود باز می‌گرداند. این فرآیند می‌تواند دردناک باشد، بنابراین ممکن است از قبل داروهای ضد درد برای کمک به مدیریت درد داده شود.
- پس از مرحله اول، مچ دست باید بی حرکت شود تا به درستی بهبود یابد. این کار معمولاً با استفاده از آتل یا گچ انجام می‌شود که مچ دست را در حالی که استخوان‌ها و رباط‌ها بهبود می‌یابند در جای خود نگه می‌دارد. پیروی از دستورالعمل‌های متخصص برای پوشیدن و مراقبت از آتل یا گچ برای اطمینان از بهبودی کامل مچ دست، مهم است.
- پس از پایان دوره بی‌حرکتی و استراحت، ممکن است فیزیوتراپی برای کمک به بازیابی قدرت و دامنه حرکتی مفصل مچ توصیه شود. یک فیزیوتراپیست با شما تمرینات و کشش‌هایی را انجام می‌دهد که برای بهبود انعطاف پذیری و ایجاد قدرت عضلانی در ناحیه آسیب دیده طراحی شده‌اند.
- در برخی موارد، ممکن است برای ترمیم رباط‌ها یا تاندون‌های آسیب دیده که در حین در رفتگی آسیب دیده اند، جراحی لازم باشد. این معمولاً در صورتی انجام می‌شود که درمان در رفتگی مچ دست به شکل معمول در بازگرداندن عملکرد، مؤثر نباشد. جراحی ممکن است شامل ترمیم رباط‌ها یا تاندون‌های پاره شده، برداشتن قطعات استخوانی یا تثبیت مفاصل ناپایدار باشد.
روش خانگی درمان در رفتگی مچ دست
هنگامی که نوبت به درمان در رفتگی مچ دست در خانه می‌رسد، چندین قدم وجود دارد که میتوانید برای کاهش درد و ناراحتی انجام دهید.
1- در مرحله اول، مهم است که مچ دست آسیب دیده را با استفاده از آتل یا بریس بی حرکت کنید تا از آسیب بیشتر جلوگیری شود.
2- استفاده از یخ روی این ناحیه نیز می‌تواند به کاهش تورم و التهاب کمک کند. استفاده از یخ به مدت 20 دقیقه در هر نوبت، چند بار در روز توصیه می‌شود.
3- داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می‌توانند به مدیریت درد کمک کنند.
4- استراحت دادن به مچ دست آسیب‌دیده و اجتناب از فعالیت‌هایی که نیاز به استفاده زیاد از مچ دست دارند نیز در طول فرآیند بهبودی مهم است.
اگر درد یا تورم مچ دست ادامه داشت، یا اگر احساس بی‌حسی یا از دست دادن احساس در دست یا انگشتان داشتید، حتما در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.
نحوه تشخیص شدت آسیب
تشخیص برای درمان در رفتگی مچ دست شامل معاینه فیزیکی مفصل مچ دست، همراه با آزمایش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا اسکن MRI برای تایید تشخیص و تعیین شدت آسیب است.
پیشگیری از در رفتگی مچ دست
برای پیشگیری از در رفتگی مچ دست میتوانید از راهکار‌های زیر استفاده کنید:
- پوشیدن لباس‌های محافظ در حین ورزش یا فعالیت‌های پر خطر
- گرم کردن بدن قبل از هر گونه فعالیت بدنی
- حفظ وضعیت بدنی مناسب در حین انجام وظایف بدنی
- اجتناب از حرکات ناگهانی مچ دست
- حفظ آمادگی جسمانی کلی و قدرت عضلات مچ دست و دست از طریق ورزش منظم و کشش
عوارض در رفتگی مچ دست
در برخی موارد، عوارضی مانند بی ثباتی مزمن یا آرتریت در مفصل ممکن است ناشی از در رفتگی مچ دست باشد. مهم است که به طور منظم پس از آسیب دیدگی با یک متخصص برای نظارت بر پیشرفت و رسیدگی به مشکلات باقی مانده، پیگیری صورت گیرد.
سخن پایانی
در رفتگی مچ دست یک آسیب دردناک است که می‌تواند به دلایل مختلف رخ دهد. به طور کلی، درمان در رفتگی مچ دست به شدت آسیب و عوامل فردی مانند سن و سلامت کلی بستگی دارد. با درک علائم و راه های موجود برای درمان در رفتگی مچ دست، افراد می‌توانند اقداماتی را برای جلوگیری از عوارض طولانی مدت و بازیابی عملکرد مچ دست خود انجام دهند. اگر علائم در رفتگی مچ دست را دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
پیشنهاد مطالعه: انواع در رفتگی مفاصل، علائم و درمان آنها
